.

Litouwen!

Ik liep van Kaliningrad naar Nida in Litouwen over de Koerse Schoorwal (Kurische Nehrung).

Eindelijk weer eens de zee (na Gdansk).

Het weer was deze week prima. Veel zon en een graadje of 21.

Ook nu was wandelend de grens passeren niet toegestaan dus ik nam de bus (22 km).

Ik krijg vaak het advies om goed te eten. In Litouwen maar eens een pizzaatje besteld!

Ik heb geleerd om altijd je bordje leeg te eten! 😉

Lekker met een glaasje wijn!

Ik wil nog iets rechtzetten over Kaliningrad. Ik bezocht de bunker waar de Duitsers zich in 1945 hebben overgegeven aan de Russen. Königsberg blijkt een van de zwaarst gebombardeerde steden in WO 2. De Russen hebben de stad dus niet gesloopt, maar opnieuw opgebouwd met brede lanen op de resten van het verwoeste Königsberg.

Wandelen in de exclave Kaliningrad was moeilijk. Beide navigatiesystemen die ik gebruik schoten tekort. Ik heb op drie dagen momenten gehad dat ik verdwaald was in bossen 😠 Paadjes die de navigatie aangeeft blijken niet meer te bestaan en/of zijn dichtgegroeid.

Ja, ja daar is ie weer! Een hek. Deze was niet erg. Bij de andere hekken die mij de weg versperden moest ik terug. In dit geval was het andersom. De weg waar ik vandaan kwam was afgesloten. De foto is genomen toen ik al over het hek geklommen was en dus op “veilig” gebied was. Ik had dus op verboden terrein gelopen zonder het te weten.

De hotels in Rusland zijn ongelooflijk mooi en luxe. Vaak ben ik een van de weinige gasten, terwijl het hoogseizoen is. Wat is het verdienmodel? Of gelden in Rusland andere economische wetten?

Ik heb nu het eerste deel van de Koerse Schoorwal (Куршская коса, Koersjskaja kosa, Kurische Nehrung), het Russische deel, achter de rug. Vandaag ben ik begonnen aan het Litouwse deel. De landtong is 98 km lang en nergens breder dan drie kilometer. Het smalste punt is 350 meter breed. Hij staat op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO.

In Rusland zijn weinig voorzieningen voor toeristen. Ik liep in het Russische deel alleen maar 34 km langs een autoweg.

In Litouwen hebben ze er meer van gemaakt en krijg je een goed beeld van deze prachtige omgeving.

Uitzicht op de landtong: Links de Oostzee, rechts achter het kleine meertje de “binnenzee” (Koerse Lagune). Het gebied heeft een duin- en boslandschap met duinen die tot de hoogste van Europa behoren. Deze duinen verstuiven continu. De landtong is feitelijk een schiereiland. De Litouwse zijde is niet verbonden met het vasteland van Litouwen.

Ja, en hij mag niet ontbreken 😏 Een serieus bedoelde sticker op sommige auto’s. De tekst betekent: “Wie ons bruuskeert, zal de gevolgen binnen drie dagen merken. Vladimir Poetin”

De statistieken:

• Gelopen km deze week: 93 (+ 22 met de bus de grens over)
• Totaal aantal km gelopen: 1714
• Gelopen % van het totaal (2800): 61,1 %
• Totaal aantal stappen: 2.454.031
• Totaal aantal met lopen verbruikte calorieën: 145.520 kCa
• Tijd gewandeld deze week: 27 uur, totaal 536 uur
• Aantal dagen op weg: 98
• Aantal rustdagen: 18
• Aantal overtochten per veerboot deze week: 0
• Reis- en verblijfkosten (incl. bootovertochten) deze week € 519; Totaal € 7.120
• Gemiddelde reis- en verblijfkosten per dag: € 72,65

Andere:

• Lichaam: goed. Voeten wisselend, maar goed te doen.
• Gevoel: het unheimische gevoel in Rusland is niet weggegaan. Ik voel het verschil nu ik in Litouwen ben. Het lijkt wel minder “drukkend”. Mensen maken een opener indruk en lijken vrolijker, de openbare ruimte is netjes en verzorgd, huizen zijn beter onderhouden, er zijn meer mensen op straat, je ziet eet- en koffietentjes, winkeltjes, fietsers, ouders met kinderen, enz. En … ik was zelf ineens weer in een betere bui 😊
• Mentale instelling: Het gaat goed, het volgende land bereikt!
• Communicatie: ik heb alleen maar vriendelijke Russen ontmoet!!  Vaak werd me gevraagd wat ik aan het doen was en wilde men de link van mijn blog hebben. Een paar keer wilden ze een selfie maken.

• Spirituele overpeinzingen: Het vervolg van mijn vorige blog: dingen “zuiverder” beleven.
  Ik heb momenten dat ik in de natuur dingen waarneem waar ik nooit op gelet heb, ik schreef daar al iets over in mijn blogs: de rust van de zee, de geluiden van een bos, de regen die op de bladeren valt, het geluid van een beekje, een vogel die zingt. Ik neem nu de tijd om daar op te letten.
  Ook bij mijzelf vallen dingen op.
  Deze tocht geeft mij rust. Wandelen geeft rust. Alles gaat langzaam, ik moet niets en haast heeft geen zin. Ik voel dat ook als ik langs de snelweg loop en de auto’s razen voorbij, of laatst toen ik in de taxi zat naar het vliegveld om Kit weg te brengen. Wat gaat dat snel allemaal!
  Ik laat de dingen maar op me af komen. En het gekke is, ik ben de hele reis al opgewekt, ook bij tegenslagen. Tegenslagen zijn vervelend, maar doen me weinig, er komt wel een oplossing. Ik kan zelfs een beetje genieten van een tegenslag. Zoals mijn goede vriend Voss mij vorige maand appte: “het leven is slechts het aaneenknopen van ervaringen…goed of niet goed, maakt weinig uit.
  Ook lijkt het dat ik vaak mazzel heb. Ik schreef er al over in mijn bloggen. Dwing ik dat af omdat ik dingen op zijn beloop laat en maar afwacht wat er gebeurt? Vorige week weer met het passeren van de Russische grens. Of is er toch een hogere macht die mij helpt?
  Ik ben al ruim drie maanden alleen (afgezien van Gdansk met Kit). Ik vind het heerlijk. Wat een vrijheid! Eenzaamheid is iets anders. Ik voel me niet eenzaam, ik heb fantastische mensen om me heen die o.a. via de reacties reacties op mijn blog met me meelopen. Bedankt daarvoor!
  Volgende blog meer.
• Fauna: hij zat zo dichtbij, hij leek wel tam!

In Nida wandelde ik over een kerkhof. Als je naar deze foto kijkt valt iets op aan sommige graven. Wie weet het?