Etappe 17 Een ongelukje in Koerland (Letland)
De route ging deze week van Aizpute naar Ķesterciems, een plaatsje aan de Golf van Riga.
Ik ben nu de 2000 km gepasseerd!!!
Ik doorkruiste Koerland (Kurzeme in het Lets). Het ging goed, maar ik had wel een ongelukje. Daarover hieronder meer.
Het weer was goed: half bewolkt, rond de 21 graden.
Het was een mooie tocht met woeste natuur, prachtige luchten en leuke stadjes met mooie kerkjes.
De feiten van Letland: Letland heeft een oppervlakte van 1,5 keer Nederland. De hoofdstad is Riga. Het heeft 2,2 miljoen inwoners, waarvan een half miljoen Russen! Het inwoneraantal neemt net als in Litouwen af doordat veel Letten vertrekken naar West-Europa. Men spreekt Lets, de jongeren spreken goed Engels. De godsdienst is overwegend protestants.
Het gebied was in de middeleeuwen Pools, daarna Zweeds, Litouws en vanaf 1712 Russisch. Na de 1e WO wordt het een onafhankelijk land. Tot 1940, dan wordt het bezet door de Russen (het Molotov-Ribbentroppact tussen Hitler en Stalin dat in de vorige blogs ook al steeds aan de orde kwam). Een deel van de inwoners wordt naar Siberië gedeporteerd. Later in hetzelfde jaar bezetten de Duitsers Letland. De nazi’s beginnen onmiddellijk met het uitmoorden van de Joden. In 1944 keren de Russen terug en wordt Letland onderdeel van de Sovjet-Unie. De Sovjets laten duizenden Russen uit andere republieken overkomen naar Letland, met name Riga, waar de Joden inmiddels verdwenen zijn. Verder gaan zij door met het deporteren en uitmoorden van de Letse bevolking.
Op 21 augustus 1991 verklaart het land zich onafhankelijk. Op 1 mei 2004 treedt het land toe tot de Europese Unie en de NAVO. Op 1 januari 2014 voert het de euro in.
Het gebied is dun bevolkt (Letland is het dunstbevolkte land van de EU), weinig dorpjes, weinig winkels en restaurants, dus ik moest goed plannen. Mijn proviand voor 3 dagen. Drie kilo extra! En ja, je ziet het goed: LB wodka als slaapmutsje, mijn eigen merk…….
De wegen zijn stoffig, vooral als er een auto passeert. Ook de insecten laten zich niet onbetuigd. Ik moet me daar tegen wapenen. En toen kwam ik ook nog een eng type tegen!
Ik sliep vaak op campings in blokhutjes.
Ontmoetingen in Letland:
In Kuldiga, een prachtig stadje in het binnenland, kwam ik Loes en Bert tegen. Zij reisden rond met een camper en wisten veel te vertellen over Rusland. Op hun advies lees ik nu het boek “Baltische Zielen” van Jan Brokken, een prachtig boek waarin aan de hand van bekende inwoners uit de Baltische staten de geschiedenis van het gebied beschreven wordt.
Zij plaatsten een vlag op de wereld voor mij bij de Tourist Information in Kuldiga.
Dan het ongelukje:
Ik raakte aan de praat met Aivars, de eigenaar van het huis waar ik verbleef. Hij ging schietoefeningen doen en vroeg of ik het leuk vond om mee te gaan.
Hij vroeg of ik ook een poging wilde wagen. Dat wilde ik natuurlijk.
Dat ging goed en niet goed.
Goed is dat ik van een afstand van 100 m bijna in de roos schoot (het andere gaatje is het schot van Aivars).
Niet goed is dat ik bij de terugslag de kolf van het geweer tegen mijn oog kreeg. Het leverde me een grote snee op.
Het betreffende geweer – op de foto houd ik het vast- is trouwens uit 1942 door de Duitsers gefabriceerd. Grapje van Aivars: “misschien is er wel een Rus mee neergeschoten”. Grapje van mij: “het had mij bijna een oog gekost”.
De lege huls van mijn schot heb ik als herinnering bewaard.
Speciaal voor Voss die zo van hekken houdt, een hek. Sinds de val van de Sovjet-Unie plaatsen de Letten overal hekken en bordjes “Privatipasums“. Voor die tijd was alles van iedereen. Ik ben er maar gewoon doorheen gelopen. Ging goed.
De statistieken:
- Gelopen km deze week: 137 (De totale afstand van deze etappe was 189 km. Naast de 137 km lopen deed ik 36 km met de bus om het lopen langs een drukke A-snelweg te voorkomen en 16 km liftend omdat ik verdwaald was en na 32 km lopen het hotel niet kon vinden)
- Totaal aantal km gelopen: 2060
- Gelopen % van het totaal (2800): 73,6 %
- Totaal aantal stappen: 2.949.059
- Totaal aantal met lopen verbruikte calorieën: 175.309 kCa
- Tijd gewandeld deze week: 39 uur, totaal 642 uur
- Aantal dagen op weg: 119 dagen; 17 weken
- Aantal rustdagen: 21
- Aantal overtochten per veerboot deze week: 0
- Reis- en verblijfkosten (incl. bootovertochten) deze week €379; Totaal € 8.372
- Gemiddelde reis- en verblijfkosten per dag: € 70,35
Andere:
- Lichaam: goed. Met mijn voeten gaat het een stuk beter. De maatregelen die ik genomen heb (betere loophouding, minder gewicht en mijn schoenen minder strak om mijn voeten) beginnen hun vruchten af te werpen.
- Gevoel: goed.
- Mentale instelling: Nog een paar dagen en dan in Riga. Gezellig met Peter N. Riga schijnt trouwens een schitterende stad te zijn.
- Spirituele overpeinzingen. Dorine, Voss en Kit bedankt voor jullie reacties op mijn stelling. Alleen Dorine is het volledig met me eens, Voss en Kit zien wel mogelijkheden spiritualiteit met werk te combineren. Nico, Caroline en Co dank voor de uitnodigingen om, als ik weer thuis ben, over de stelling te praten. Gaan we doen!
- Fauna:
Hij lijkt wel een beetje op mij. Hij reist alleen, heeft zijn “hebben en houwen” op zijn rug en het gaat langzaam. Ik zeg regelmatig “goeiemorgen” tegen ze. Ze zijn zo traag dat ik het antwoord maar niet afwacht.
.
Dan nog het raadsel: het zijn Lenin, Stalin, Malenkov, Chroesjtsjov, Brezjnev, Andropov, Tsjernenko en Gorbatsjov.
De derde van links is Malenkov die in 1953 Stalin opvolgde en een paar maanden staatshoofd was. Hij was een dogmatische Stalinist, die uit de gratie raakte en in 1957 verbannen werd naar Kazakhstan.
N.B: de leiders van het post-communistische Rusland waren (vanaf 1991) Boris Jeltsin, Vladimir Poetin, Dimitri Medvedev, en nu weer Poetin.
Ha die Leo,
Nou dat was dus Geen kolfje naar je hand, ik denk dat lopen beter voor je gezondheid is 😄 Ook weer een leuk stukje geschiedenis, hier hebben we het altijd over wat de Duitsers fout gedaan hebben maar die Russen hebben ook veel leed veroorzaakt en dat vergeten we ook wel eens. Interessant om dat ook weer eens bewust te zijn door je verhalen. Take care. Golvende groet, Fred van Oostveen
Ha Leo,
Weer een fijn blog over woeste natuur, stoffige wegen, wetenswaardige ditjes en datjes, gesloten hekken, leuke ontmoetingen, enge types en zware wapens. Je voettocht ontwikkelt zich alles behalve saai! We zijn blij dat je je reis na het schietincident nog hebt kunnen voortzetten. Misschien volgende keer toch een lichter kaliber proberen?
Ook weer veel schitterende plekken op de foto. De mooie natuur ziet er vredig uit. Onbegrijpelijk dat die Letten denken dat het gras in het West-Europa toch nog groener is dan ginds. Jouw einddoel komt in ieder geval al aardig in zicht. Het vervolgen van de route zal nu steeds makkelijker gaan voelen lijkt me.
Het kwam er vorige week niet van te reageren op jouw stelling dat het onmogelijk is tot spiritualiteit te komen wanneer tijdsdruk zwaar en de verantwoordelijkheden groot zijn. Ik ben het oneens met die stelling. Spiritualiteit brengt je dichter bij jezelf en de natuur, maakt je bewuster van ervaringen en brengt je geestelijk in balans. Je schept daardoor innerlijke rust en vrijheid. Juist voor mensen met een verantwoordelijke drukke functie is het noodzakelijk om problemen los te kunnen laten, niet over alles controle te willen hebben, vertrouwen te hebben en te kunnen delegeren. Omdat te bereiken is persoonlijke groei belangrijk. In onze prestatiemaatschappij denkt men dat goed functioneren vooral draait om veel weten en veel kunnen. We studeren ons suf om veel te bereiken. Volgens mij is het belangrijker om de intuitie te ontwikkelen, meer te leren voelen en vertrouwen te hebben. Meer tijd en aandacht voor geestelijke verdieping is -zeker voor mensen aan wie hoge eisen worden gesteld- een must. Het presteren wordt daardoor beter en er ontstaat minder stress. Eigenlijk zou persoonlijke ontwikkeling gewoon al op school en in de opvoeding moeten worden onderwezen…
Goede voortzetting! Groet Edel
Hoi Leo, t’is raar verdeeld in de wereld. Wij leven op een kluitje (nou ja, hangt van de provincie af). En in Letland kun je een kogel afschieten zonder iemand te raken….. hoewel, ha, ha. Mazzel dat je bril nog heel is. Goede reis verder. Gr. Nico.
Wat moest ik lachen toen ik je verhaaltje bij de foto van de slak las. Vooral het stukje dat je “Goeiemorgen” tegen ze zegt. Ik hoor het je gewoon zeggen. En ja, dan het ongelukje. Je introduceerde dat bij mij toch iets anders:. “Schat, ik heb een verrassing voor je, maar dan moeten we wel even facetimen”. Ik schrok me rot. Ik dacht minstens dat je door iemand was aangevallen. Bleek het uiteindelijk door de kolf van je geweer te zijn geweest… Gelukkig heb je een grote glimlach op de foto. En inderdaad Nin, een mooi aandenken aan de reis. Kun je stoere verhalen over vertellen!
2000 km alweer. Over 7 weken ben je weer thuis. Als je het snel zegt, is het zo voorbij. Echt petje af, schat! Ik doe het je niet na. Liefs, Kit Xx
Heeee pap
Volgens mij is zo rond de 21 graden echt een top temperatuur om in te lopen toch?
Hahaha zo niks voor jou om wodka te drinken, vind het wel heel chill!!
Je loopt er wel een beetje gek bij met die mondkap en dat insectendoekje, had je die eig mee uit Nederland ? Zijn daar zo veel insecten dan?hoe kan dat ? Door de bossen ofzo? Die blokhutjes zijn wel echt te cute!
Hahahahah pap dat verhaal met dat geweer! Hilarisch, Wel een beetje sloompie VAn je ongeluk, wel zielig hoor. Maar heb je wel voor altijd een aandenken aan je reis. Wist helemaal niet dat jij zo goed kon schieten! Gelukkig is het niet in je oog gekomen!!
Leuk hek ook ! 😆
Omg alweer op 75%!!! Nieeeet normaal pap!
Het gemiddelde van je kosten gaat steeds meer naar beneden valt me op. Door het verschil in duurheid van het land of ben je aan het bezuinigen😏
Hahahaha wat een lolbroek met die slak! Met jou kan je lachen!
Kus nicky
Ha die Lee!
Geen wonder dat Letland zo dun bevolkt is! De Nazi´s en Russen hebben flink huis gehouden zo te lezen….
Leuk die blokhutten! Zou zoiets wel willen neerzetten op een nog te kopen stukje land in Duitsland of zo….
En dat je dan twee Nederlanders tegen komt met hun campertje. Kijk, dat zou ik dus ook kunnen (moeten) doen! Mijn busje staat maar te staan op zijn parkeerplaats….Volgende week eerst maar eens een paar dagen Duitsland doen….
En heerlijk dat hek! Best wel dapper dat je het hek gewoon gepasseerd bent. Je weet maar nooit wat je te wachten staat…..
Gelukkig heb je je niet in je voet geschoten! Dan was je vroegtijdig klaar geweest!
Op de kaart is te zien dat je behoorlijk “opschiet”! Nog even! Overigens waren het hele mooie natuur foto´s die je “geschoten” hebt!
Veel plezier in Riga. Volgens mij is mijn zoon Zeger daar ook een paar dagen deze komende week…wie weet kom je hem tegen!
Veel goede dagen nog en tot gauw!
Groet, Voss