Etappe 19 Van Riga naar Estland
.
Estland!
De hackersproblemen zijn opgelost.
De route ging deze week van Riga naar Pärnu in Estland, langs de Golf van Riga naar het noorden.
Je volgt dan de “Via Baltica”, zoals de A1 hier genoemd wordt. De Via Baltica loopt van Tallinn in Estland, via Riga en Litouwen naar Warschau.
Ik liep veel langs het strand en in de bossen. Ik kwam weinig mensen tegen, alleen paddestoelenplukkers, een nationale volkssport in deze landen. Ik liet ze lekker smaken!
Het weer was prima. Half bewolkt rond de 22 graden.
Nu ik in Estland ben wil ik nog iets schrijven over de manier waarop de drie landen hun onafhankelijkheid kregen. Dat ging via wat men hier de “Zingende Revolutie” noemt. Deze vond plaats tussen 1987 en 1991. Men zong gedurende de tijd van de Perestrojka bij de geweldloze demonstraties traditionele volksliederen. In de Sovjet-Unie was voor de niet-Russische volkeren het zingen van volksliedjes waarin het vaderland werd genoemd (in Sovjettermen: “nationalistische liederen”) streng verboden.
Nog een stukje geschiedenis: In 1939 sloten Hitler en Stalin het Molotov-Ribbentroppact af, het niet-aanvalsverdrag tussen nazi-Duitsland en de Sovjet-Unie. Het verdrag is genoemd naar de ondertekenaars, de Duitse ministers van Buitenlandse Zaken Joachim von Ribbentrop en Vjatsjeslav Molotov. Dit pact, ook wel Duivelspact genoemd, kwam in mijn vorige blogs al een paar keer aan de orde. Op de foto de ondertekening, rechtsachter Stalin met de vergenoegde glimlach.
In een geheime bijlage waren ook afspraken gemaakt over een territoriale herschikking van Oost-Europa. Polen werd verdeeld tussen Duitsland en de Sovjet-Unie; Litouwen, Estland en Letland kwamen in de invloedssfeer van de Sovjet-Unie. Door deze verdeling herstelde de Sovjet-Unie min of meer de grenzen van het voormalige tsaristische rijk.
Vlak daarna viel Duitsland Polen binnen en annexeerden de Russen de Baltische Staten. De foto van de kaart hiernaast, gemaakt in het Bezettingsmuseum in Riga, geeft de situatie duidelijk weer.
Pikant detail: pas in 1989 gaf Rusland het bestaan van deze afspraken toe.
Het hoogtepunt van de Zingende Revolutie was de ‘Baltische Weg’, een menselijke keten vanaf de Estische hoofdstad Tallinn, via de Letse hoofdstad Riga naar de Litouwse hoofdstad Vilnius. De manifestatie werd gehouden op 23 augustus 1989, de vijftigste verjaardag van het Molotov-Ribbentroppact. De keten was 600 kilometer lang en er deden twee miljoen mensen aan mee. Deze massale, geweldloze manifestatie bleek cruciaal om het Kremlin de onafhankelijkheid af te dwingen.
Kijk naar de ontroerende fragmenten over het bovenstaande in het programma ‘De Tiende van Tijl’ van Tijl Beckand op YouTube (4 min.): De Zingende Revolutie
Twee ontmoetingen in Letland:
Antra Purina uit Riga. Ik ontmoette haar in een bos. Zij parkeerde net haar auto, toen ik langsliep. We raakten aan de praat over Letland en de gebeurtenissen in de afgelopen 100 jaar. Antra vertaalt bijbels in het Lets, een activiteit die hier zeer belangrijk is. Zoals boven beschreven zijn de Letse taal en cultuur belangrijk voor het onafhankelijkheidsgevoel van de Letten.
Zij schreef een leuke mail nadien:
Hello, Leo
Thank you for the photo and address of your blog! I am sending you photo as well. I am thinking about you and your great travel. You inspired me very much and I am planing to go one day 20-25 km in this summer yet.
I worry about you when is heavy rain. But I hope you are OK.
I wish you a lot of sunny days! It promised good weather in September.
With the best wishes,
Antra Purin
Anka uit Stuttgart. Een moderne jonge Duitse vrouw die van Stettin in Polen naar Tallinn fietste.
We dronken gezellig koffie en hadden een leuk gesprek over de bewogen geschiedenis van Duitsland. Zij kon deze op een neutrale, reële wijze beschouwen.
Tja, en dan weer het hek. Dit hek sluit een brug af, die privébezit bleek te zijn. Als je goed kijkt zie je in het midden (links naast de blauwe blauwe auto) een herdershond omkijken 😟 Ik ben maar weer omgelopen (2 km)!
Dit keer ook een ander soort hek: een rivier die de weg versperde op het strand. Ook mijn broek moest ik uittrekken om door deze rivier te waden.
De statistieken:
- Gelopen km deze week: 152 km. Daarnaast deed ik 47 km met de bus. Dinsdag 38 km, woensdag 9 km. Dit om een dag in te lopen op mijn planning èn om niet langs de A1, de Via Baltica, te lopen. Ik heb besloten om niet meer langs snelwegen te gaan lopen.
- Totaal aantal km gelopen: 2294
- Gelopen % van het totaal (2800): 81,9 %
- Totaal aantal stappen: 3.335.471
- Totaal aantal met lopen verbruikte calorieën: 196.373 kCa
- Tijd gewandeld deze week: 49 uur, totaal 713 uur
- Aantal dagen op weg: 133 dagen; 19 weken
- Aantal rustdagen: 23
- Aantal landen doorkruist: 5; Estland is nummer 6
- Aantal overtochten per veerboot deze week: 0
- Reis- en verblijfkosten (incl. bootovertochten) deze week € 483; Totaal € 9.376
- Gemiddelde reis- en verblijfkosten per dag: € 70,49
Andere:
- Lichaam: het lopen ging moeizaam deze week. Ik was erg moe en mijn voeten waren ook weer pijnlijk. Ik denk dat het slechte slapen in de hotels me zo langzamerhand ook begint op te breken.
- Gevoel: dat hield ook niet over, gezien het bovenstaande. Ik maakte een foto die goed bij mijn gevoel van dat moment paste.
- Mentale instelling: Tja, ik weet dat ik al heel ver ben.
Het gaat overigens al weer wat beter. Vandaag (zaterdag) moeiteloos 32 km gelopen 😊😊
- Spirituele overpeinzingen. Die heb ik effe niet.
- Flora:
Deze waren waren nog niet ten prooi gevallen van de paddestoelenplukkers
Links woont Pinkeltje, rechts Pinkelotje.
Vraag voor deze week: Wie schreef de boeken van Pinkeltje en hoe heette zijn vriendje die in de wolken woonde?
Lief oompje, ik ben heel trots op je: wat een doorzetters zijn die Blommen toch!! Hoewel, ik zie het mammie het je niet nadoen 😉
Wij hadden vroeger alle boekjes v pinkeltje staan maar marijke en ik waren meer van de dolle tweeling boekjes… Onbenullige tweeling altijd!
Dag liefst oompje! Hele dikke kus
Ha die Leo,
Een paar keer in de week denk ik aan je en vooral met name aan het eind van een dag. Als we thuis de dag doorspreken zeg ik tegen de jongens “En Leo heeft weer gelopen, met z’n rugzak, veelal in z’n eentje en dat al vanaf 16 april! ” Echt ontzettend knap. Wat een doorzettingsvermogen moet je hebben om dit vol te houden. En je houdt het vol, dat weet ik zeker. Overmorgen al weer de laatste maand die ingaat en aan het eind van die maand heb je het volbracht!
Zet ‘m op Leo, je kan het. Hopelijk heb je nog een envelop van Kitty over die je weer moed kan geven.
Liefs van Frans en Caroline
Ha Leo,
Nooit geweten van die zingende revolutie in Estland. De uitzending van Tijl Beckand heb ik destijds gemist, dus nu nog maar even teruggekeken. Inderdaad heel ontroerend die 600.000 mensen hand in hand zingend. Zo zie maar, ook zonder wapens kan je een strijd beslissen. Leuke ontmoetingen beschrijf je. Die Duitse jonge vrouw op fietstocht richting Talinn zal vanuit een ander perspectief op reis zijn gegaan, maar het tegenkomen van min of meer gelijkgestemde reizigers zal je toch een-hart-onder-de-riem-gevoel geven.
Ook een leuke foto van dat lieve paddenstoelen omaatje. Zo te zien had ze lekker voor je gekookt… En goed eten is tenslotte belangrijk om de fysieke malheur die je beschrijft het hoofd te bieden.
Dat je na 2294 gelopen kilometers af en toe de man met de hamer tegenkomt is logisch. Dat ie je niet al eerder te pakken heeft genomen is al verbazend genoeg. Maar de eindstreep is in zicht.
Overigens een mooie foto waarmee je je gevoel illustreert. Eenzame voetstappen achtergelaten in een leeg landschap! Maar met een paar weken zit je weer midden in onze doordraaiende westerse wereld.
Moedig voorwaarts!
groet, Edel
PS. Fijn dat ik nu alles weet van Pinkeltje. Ik was het enige kind dat nog nooit een boek van Dick Laan had gelezen!
Veel sterkte met je laatste weken, ik vind het elke keer weer interessant om je blog te lezen!
Ik hoop dat je energie terug komt en je voeten minder pijnlijk worden,misschien een paar dagen rust nemen?
Zet hem op! groetjes Roos en Paul
Hee Leo!
Heel leuk om elke week je blog te lezen! Mijn geschiedenis kennis over de Baltische Staten wordt ook elke week groter!
Vervelend dat je nu last hebt van je voeten en ook dat je het soms mentaal zwaar hebt.
Gelukkig heb je heel veel leuke ontmoetingen en is iedereen enorm onder de indruk van jou reis en je doorzettingsvermogen! Dit en het gegeven dat je al meer dan 80% hebt gelopen geeft je sowieso veel sterkte voor de komende week weer!!
Hou je taai! Heel veel succes komende week! Ik verheug me nu al op je volgende blog.
Groetjes, Lus
Mooi blog weer Leo (sorry dat ik even niet heb gereageerd; het na een jaar opstarten van het werk en andere dingen slokten even mijn aandacht op). Goed besluit van je om niet meer langs snelwegen te lopen. Ik hoop dat dat je ook mede helpt de spirit er in te houden en over je vermoeidheid heen te komen. Nog zo’n 500 kilometer en je bent er, wat een prestatie! Volhouden jongen (maar niet forceren). De ontmoetingen die je onderweg hebt zijn boeiend en geven je hopelijk ook moed.
Je loopt nu richting Talinn. Talinn is als stad vergelijkbaar met Riga, maar vond ik indrukwekkender (wel meer toeristisch). Ik hoop dat je weer van het wandelen gaat genieten en gelukkig te lezen dat het nu weer wat beter gaat.
Houd de moed er in en ik hoop dat je de komende week goed wandelweer hebt. Zet ‘m op!
Kus
P.s. Dick Laan was de schrijver van Pinkeltje en zijn vriend heet Wolkewietje. Als jongen heb ik een tijd in de buurt van Madurodam gewoond. Daar woonde Pinkeltje. Mijn pleegbroer en ik kropen wel eens door een gat in het hek om Pinkeltje te zoeken. Dit was natuurlijk na sluitingstijd want Pinkeltje hield zich tijdens openingstijden schuil en liet zich nooit aan bezoekers zien… Ik durf het nu te zeggen: ik heb hem gezien!
Papsie, 82%
Je bent zooooo goed bezig. Zo fijn voor je dat je het zo goed doet em je hoeft nog maar zo weinig!! En zo lief dat je me hebt geholpen de afsloten dagen. Ik hoop dat ik jou ook zo af en toe kan helpen. En heel kut dat je je voeten zo niet chill voelen. Hopelijk gaat het volgende week beter papsie.
Je doet het zo goed lieve pap.
Dikke kus nin lufyou!!!!!!
Ja, en omdat ik al tot de oude garde behoor zal ik het antwoord op de vraag geven. Vroeger waren de boeken van Pinkeltje, geschreven door Dick Laan, namelijk mijn favoriete! En zijn vriendje in de wolken heette natuurlijk Wolkewietje!
Alleen heb ik nooit geweten dat Pinkeltje en Pinkelotje een LAT-relatie hadden…
Wat bijzonder die zingende revolutie! De puurste vorm van geweldloze communicatie. Prachtig!
Puckie: Papsieeee hou vol!!! Je bent er bijna!!! Goed dat je nu die 32 km hebt gelopen, hopelijk kom je er nu weer een beetje in daardoor. Je stelt wel steeds vragen die een beetje voor de oude garde zijn paps, ik weet ze nooit! Ik weet wel van kabouter spillebeen die op een paddestoel heen en weer zat te wippen en dat ie door hoepla door de lucht vloog 😃.
Overigens is estland volgens mijn statistieken het 7e land:
1. Nederland
2. Duitsland
3. Polen
4. Rusland
5. Litouwen
6. Letland
7. Estland
Tenzij je rusland nog niet meerekent omdat er nog een deel moet komen! Of misschien nederland niet omdat je daar bent begonnen?
Liefs Puckie
Ha die Leo, kop op, hoor! Je hebt meer dan 4/5 van je reis achter de rug. Nog een klein stukje ;). Beste werkweek trouwens, met 49 uur. En leuke dames onderweg, wat wil een mens nog meer? Tot de volgende blog en zet ‘m op. Gr. Nico.
Ha die Leo,
Ik proef wat van “de laatste loodjes wegen het zwaarst” gevoel bij je…
Dat is zéér begrijpelijk. Je bent namelijk al verschrikkelijk lang onderweg!
Gelukkig is het einde zeer nabij en dan wacht je één en al warmte!
Overigens begrijp ik nauwelijks dat een mens 32 km op één dag kan lopen met een flinke rugzak op zijn rug. Je moet toch goed DNA meegekregen hebben….
Deze keer niet erg prettig weer een gesloten hek te zien. Voor mij mogen alle hekken in Estland nu geopend worden om jou door te laten. Ik zal eens even mijn vriend de president Toomas Hendrik IIves opbellen om dat voor je te regelen!
Wat ik ook wel aardig vind om te lezen is dat je toch redelijk gemakkelijk contact legt met mensen….
Hier in Holland gaat dat meestal wat minder (ha…ha….) Je begrijp wel wat ik bedoel! (smiley)
Die foto van die eindeloze weg langs het strand is natuurlijk wel sprekend voor je gemoedstoestand soms. Gelukkig geef je aan dat het weer wat beter gaat. Hopelijk is dat ook zo, want het achterste van je tong laat jij niet zo makkelijk zien……
Maar goed Blommie, eerstvolgende kaartavond zal weer een ouderwetse zijn! Bereid je maar voor op vele vragen en kwesties! Ha…ha…! (Ik zal een calorierijk snackje voor je meenemen!)
Groet, Voss!
En doorgaan war!