Etappe 22 Finland
Ik liep deze week door Finland van Sipoo bij Helsinki naar Kouvola. Daar neem ik zondag de trein naar Vyborg in Rusland. Dan nog acht dagen lopen!
Het weer was fantastisch deze week. Stralend blauw. Wel wordt het frisser. Het was overdag een graad of 17, ’s nachts tegen het vriespunt, ’s morgens bij zonsopgang mist.
Mooi op de weilanden.
Je kan merken dat de herfst hier in aantocht is. De bomen krijgen al herfstkleuren en verliezen hun bladeren.
Finland is een leuk land om te zijn. De mensen zeggen weer vriendelijk gedag als ik ze op stille plaatsen tegenkom. “Moi” of “Hee” is de groet. Dat ben ik sinds Polen niet meer gewend. Het maakt het wandelen wat gezelliger.
Het is het land van de prachtige natuur: bossen, meren, steile rotsen, kleine beekjes, akkers en heuvels.
En natuurlijk de houten gebouwen: huizen, winkels, scholen, kerken en
zelfs fabrieken!
Houten huizen in alle maten. Men vertelde mij dat 80% van de Finnen een buitenhuis heeft. Ze zijn goed betaalbaar. Dat bracht me op een idee! Met de makelaar besprak ik wat opties in het dorpje Iitti Kko, een dorpje 80 km van Helsinki, op de Lyöttiläntie (=straat) 😊
Finland zit al eeuwenlang in een spagaat tussen oost en west: Rusland enerzijds het Westen anderzijds. Dit duurt voort tot op heden.
Van 1200 tot 1809 was Finland een deel van het Zweedse Rijk. Toen was het plaatsje Porvoo (foto) de hoofdstad. Momenteel is Zweeds nog steeds de tweede taal. Alle borden zijn in het Fins en het Zweeds.
In 1809 werd het land veroverd door Rusland. Na WO1 wordt het, na een korte burgeroorlog, vanaf 1919 een onafhankelijke staat. Het Molotow-Ribbentroppact regelt dat Finland (weer) onder invloed van Rusland komt. De Sovjets vallen in 1939 Finland aan, maar verliezen. In 1940 volgt een nieuwe, dit keer succesvolle aanval, en er wordt een vredesovereenkomst gesloten waarbij Finland in het oosten gebieden moet afstaan aan De Sovjet-Unie. Maar Finland weet wel zijn onafhankelijkheid te bewaren.
Tijdens WO2 behoort Finland, naast Japan en Italië, tot de zgn. asmogendheden, de bondgenoten van Duitsland. De reden van de keuze van Finland ligt in de gemeenschappelijke vijand: de Sovjet-Unie. In 1941 valt het samen met het Duitse leger Rusland binnen en bezet het een groot deel van de grensstreek. Net op tijd, in 1944, kiest het land eieren voor zijn geld en sluit het vrede met Rusland. Ook nu met behoud van onafhankelijkheid. Vervolgens vecht het tussen 1944 en 1945 tegen de Duitsers, om hen uit het noorden te verdrijven richting het door Duitsland bezette Noorwegen. De gebieden in het oosten raakt het, volgens het verdrag, definitief kwijt aan Rusland. Vyborg en omgeving in Rusland, waar ik volgende week met de trein aankom, was vroeger Fins.
Tijdens de Koude Oorlog word de Finse politiek sterk bepaald door de Sovjet-Unie, maar Finland is nooit een echte satellietstaat geweest zoals Oost-Duitsland, Polen, Roemenië enz. Wel moet het, om een nieuwe oorlog te voorkomen, de Russen te vriend houden.
Na de instorting van de Sovjet-Unie in 1991, is Finland gaan werken aan de integratie met West-Europa. Uit vrees voor buurland Rusland is het land echter tot op heden geen lid van de NAVO. Finland trad in 1995 toe tot de Europese Unie en verving in 2002 de eigen munt door de euro.
Ontmoetingen in Finland.
Tijdens mijn eerste wandeldag in Finland dronk ik koffie in een wegrestaurant. De eigenaar (midden op de foto, 40 jaar, al 17 jaar in Finland) en zijn broer (links) en hun neef bleken Turkse Koerden te zijn. Ik werd getrakteerd op koffie en we hadden een leuk gesprek over mijn reis, over Turkije, Finland en Nederland. Erdogan kwam er niet best af bij de heren!
Ik logeerde in een huis uit 1904, letterlijk klassiek ingericht.
Jyrki, de eigenaar, ontving me met een kop thee. We spraken twee uur lang met elkaar over met name Finland en de geschiedenis die ik hierboven beschreven heb. Wandelen in Rusland raadde hij overigens sterk af vanwege het gevaar overvallen te worden.
De ijshockeycompetitie is vrijdag weer begonnen in Finland. Ik ging naar de wedstrijd KooKoo (uit Kouvola) – SaiPa (uit Lappeenranta) uit de SM-liiga, de hoogste klasse. Een bloedstollende wedstrijd, eindigend in 3-2 voor KooKoo.
Ik zat naast Kare en zijn zoon Jessin. Nee, dat is niet Ronald Koeman 😊Kare is projectleider bij de Finse overheid en implementeert software! Wat een toeval.
Ik had ook nog uitzicht op een paar leuke cheerleader meiden!
De statistieken:
- Gelopen km deze week: 135
- Totaal aantal km gelopen: 2617
- Gelopen % van het totaal (2838): 92,2 %.
Hoewel ik de route in Rusland al bepaald heb is het nog de vraag wat ik ga doen. De Finnen hier raden lopen ernstig af vanwege het verkeer en het gevaar om beroofd te worden. - Totaal aantal stappen: 3.747.002
- Totaal aantal met lopen verbruikte calorieën: 223.343 kCa
- Tijd gewandeld deze week: 39 uur, totaal 800 uur
- Aantal dagen op weg: 154 dagen; 22 weken
- Aantal rustdagen: 31
- Aantal landen doorkruist: 7, inclusief Nederland: 8
- Totaal aantal overtochten per veerboot: 22
- Reis- en verblijfkosten deze week € 780; Totaal € 11.224
- Gemiddelde reis- en verblijfkosten per dag: € 72,88
Andere:
- Lichaam: die voeten! Oei, joei, joei! Zaterdag was een dieptepunt. Ik kon bijna niet meer lopen na 20 km. Ik loop nu op Ibuprofen. Nu gaat het goed. Nog 8 loopdagen, moet lukken!
- Gevoel: prima.
- Mentale instelling: goed, morgen in Rusland!
- Spirtuele overpeinzingen. Het duivelse dilemma waar Finland in WO2 voor stond – kiezen voor Rusland (de geallieerde kant) of Duitsland (kant van de asmogendheden) – heeft me behoorlijk aan het denken gezet. Het leek me altijd een absolute waarheid dat de geallieerde kant destijds de enige juiste was en niet het “verderfelijke” Duitsland met zijn nationaal-socialisme. Dit natuurlijk ook op basis van de verhalen van mijn ouders over de tweede wereldoorlog, die zij in Amsterdam meemaakten. En nu blijkt dat dat niet meer zo absoluut is. Finland had zijn redenen om voor Duitsland te kiezen. Het toont maar weer eens aan dat zaken, hoe waar ze ook lijken, toch altijd relatief zijn.
Lollig hè?
haa sloompie!!
Oej wel stom bericht van die eigenaar van die overigens mooie kamer dat het niet aan te raden is om te lopen in Rusland…
Hahahha die man bij die ijshockeywedstrijd, hij lijkt inderdaad op ronald koeman!!
Je bent er bijna papsie!!!!!! kom op!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
sorry voor de late reactie, beetje druk hier in Barca, Zin in als jij komt!!!!!!
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX dikke kus
Co en Mir
Hoi Leo,
Geweldig jongen nog 8 dagen en 1oktober weer lekker thuis.
Ook weer geweldig om je kinderen, Kitty en je vrienden te ontmoeten.
Leo wat hebben we afgelopen zaterdag een fijn telefoon gesprek gehad.
Mir kon het niet geloven dat we dik 2 uur met elkaar aan de telefoon gesproken hebben.
diverse onderwerpen passeerden de revue, geweldig!
Je stem klonk uitstekend, evenals je stemming.
Je bent wat kilootjes afgevallen, was niet echt nodig 😘………
Ook weer een heel interessante geschiedenisles van je gekregen.
Leo succes met laatste stapjes of stukje trein en kijk uit onderweg.
Groet
Co en Mir
Dag Leo,
De reis schiet lekker op! Ik zit nog met mijn hoofd in Finland, maar jij zit nu waarschijnlijk alweer in Rusland. Een leuk land Finland, zo te lezen, hoewel de herfst daar wel een stuk vroeger begint dan hier. Het was hier vorige week nog volop zomer en geen sprake van vriespunten ’s nachts! Lijkt me leuk om een kaartweekend in Finland door te brengen, maar om daar nu speciaal een huisje voor te kopen…;)!? Nog een dikke week en dan zit je expeditie er al op. Je zal nu toch echt de eindstreep wel halen, al moet je naar Petersburg kruipen! Overigens heb je afgelopen week ondanks de pijntjes toch nog veel kilometers gemaakt. 135 km In 39 uur; een fulltime werkweek met een gemiddelde snelheid van 3,5 km/u… Diepe buiging!
Wees inderdaad maar voorzichtig met die Russen in het wild en heb een goede voorlaatste week!
groeten Edel
Beste Leo,
Als het goed is ben je nu in Rusland, het laatste en doelland van je tocht. Gefeliciteerd, het schiet nu echt op voor je en het einde is binnen (loop)bereik. Nog maar 8 dagen en iets meer dan 200 kilometer lopen! Maar je had het al gezegd van de gevaren in Rusland met lopen en fietsen en ik hoop dat je een wijs besluit neemt. Je bent al zo ver en het is het niet waard onnodige risico’s te nemen. Binnenkomen is het belangrijkste.
Veel sterkte met je voeten en ik hoop dat het weer goed blijft de komende dagen.
Kus uit zonnig Nederland
Lieve schat,
Ongelooflijk dat het nog maar anderhalve week duurt voordat we elkaar weer in levende lijve zien! Uiteindelijk best snel gegaan, maar nu word ik een beetje ongeduldig (je kent me…). De cirkel is bijna rond, al lijkt dit al het geval te zijn met de begroetingen: zowel de Oost-Friesen (derde blog) als de Finnen hebben ‘Moin’ als groet! Bijzonder! En dan die leuke houten huisjes in Finland: doe mij die blauwe maar, met dat schattige trapje. Ik zie ons al zitten bij de open haard. Ik met een glas wijn, jij met je jachtgeweer… O nee, daar zouden we het niet meer over hebben.
Tot snel, kanjer! Liefs, Kitty
Veel sterkte Leo met de laatste loodjes en het is geen afgang als je de rest met het OV gaat doen.
Wel veel beter voor je voeten, anders kan je misschien nooit meer 5 kilometer lopen en dat zou wel erg zijn!
groetjes Roos en Paul
Ha die Blom!
Luisteren naar die Finnen! En ook naar je voeten! Gewoon vanaf de grens geen risico´s meer nemen en lekker met het openbaar vervoer langzaam afzakken naar Sint Petersburg!
Het zal je toch maar gebeuren dat je, beroofd en al, in het ziekenhuis ligt met je voetjes omhoog ten gevolge van ernstige “wandeldefecten” aan de voetzolen…..
Twee weken heb je nog om geheel gezond je dierbaren en je geliefde op te wachten op het vliegveld van Sint Petersburg. Dus, luisteren naar Voss en straks lekker kaarten op de 15-de!
Je hebt al een wereldrecord gebroken, geen risico´s meer!
Leuk die houten huisjes! Je gaat er toch niet eentje kopen war? Moeten we, al kaartend, overwinteren in de helse Finse koude….(maar wel leuk natuurlijk….)
Nogmaals, Petje af voor je doorzettingsvermogen. Ik ben ook van 2 oktober maar dit is mij toch wat te gortig allemaal.
Ik weet nu alles van de geschiedenis van de Oostzee-landen. En van de vele oorlogen die er gewoed hebben….De dichte hekken zullen mij altijd bijblijven. (Daar ga ik nog een repeterend grapje over bedenken, zoals b.v. “Und jetzt kommen die Kamelen”)
(“Und jetzt gibt es wieder eine Hecke…”) Uitleg volgt later….
Groetjes van je reeds gepensioneerde kaartfreund Voss!
Ha die Leo, wederom mooie foto’s. Dank daarvoor. En idd, ik dacht ook even aan Ronald Koeman 😄 Je komt weer ‘onder de mensen’. Da’s een mooie overgang naar het ‘gewone’ leven na 1 oktober. (Nou ja, gewoon…. dat is voor iedereen verschillend) Nog ff en het zit er op. Nog 1 blog onderweg en 1 op de terugvlucht? Je hebt het bijna geflikt. Goed hoor 👍🏼. Goede week. Tot mails.
Ha Leo,
Tja, die laatste loodjes.. je weet wel…
Hou, vol en laat je laatste Geert Makverhaal de mooiste worden!!
Hoi Leo, mooie overpeinzingen over het dilemma vam Finland net voor de tweede wereldoorlog. Inderdaad zijn wij opgegroeid met het idee dat de geallieerden de enige goede kant is. Maakte deze keuze Finland een “fout land”? Alles is relatief en het is maar van welke kant je het bekijkt.
Ik wens je heel veel succes met je eigen dilemma, Leo! Doorlopen tot het eind of het zekere voor het onzekere nemen? Oef ik zou het zelf niet eens weten!! Het is al ongelofelijk dat je al zoveel kilometers hebt gelopen! Succes met de keuze.
En de laatste dagen van je tocht der tochten!!!
Nicole
nog maar 8 ibrufennetjes nodig, kanjer; was vandeweek nog op duin&bosch en reed langs je gebouw van de motorische therapie; met die ondergrond loop je het op techniek fluitend uit.
groeten,
Gerard
Paps, ben erg benieuwd wat je gaat doen! Lijkt mij gezien de omstandigheden beter om met openbaar vervoer te gaan maar snap dat je die laatste dagen graag wilt afmaken door te lopen! Als je maar niet blijvende pijn gaat houden aan je voeten! Hou vol paps!! En goed aankleden anders word je ziekmans. Ik heb er alle vertrouwen in dat je de juiste keuze maakt! Liefs puckie
Hou vol Leo,
Mooi verhaal wederom wat je allemaal meemaakt. De foto’s doen ook veel, want zo zien we echt wat je tegenkomt. Die man met zijn zoon bij de ijshockey wedstrijd is natuurlijk geen toeval. Dat heeft gewoon zo moeten zijn. Mooie momenten. De opmerkingen (gevaren) over het lopen in Rusland vind ik nog wel een dingetje. Maar let goed op jezelf. Succes komende week! Groet Tijs
Ah Leo,
Weer leuke geschiedenisles en ja duivelse dilemma’s toen der tijd.
Nog effe volhouden je bent er bijna, kan je die ook weer van je bucketlist afstrepen 😉
Take care en golvende groet,
Fred